Szczęście

Carmen · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 9:15 am Temat postu:

Wczoraj byłam chyba pierwszy raz szczęśliwa na treningu, nic nie daje czasem takiej satysfakcji, jak sport Idea

Antimatter in Chains · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 9:25 am Temat postu:

oj tak, sport daje wiele szczęścia i satysfakcji, że zrobiło się coś pozytecznego. np wczoraj jak graliśmy w piłe to sie działo Smile

co nie pacjent <lol> nie którzy się za nadto pobudzili

lady of the flowers · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 9:36 am Temat postu:

a tak na marginesie to ktoś kiedyś może capoeirę trenował? bo ja bym chciała chyba... tylko takich fikołków w powietrzu to never nie zrobię Laughing

the patient · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 9:51 am Temat postu:

Sport to zdrowie szczególnie jak tobie karę zostanie przypisana. Oj bo tak od razu za mocno energia mnie rozpierała tylko.

sport daje dużo radości to fakt, a najlepiej jest wtedy kiedy się czuje ostro zmęczonym i wtedy to jestem naprawdę szczęśliwy czuje że żyje:D

Subterranean · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 12:34 pm Temat postu:

Antimatter in Chains · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 2:37 pm Temat postu:

Subterranean · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 3:50 pm Temat postu:

I jasne że się nie zgadzam. Heh

Jasne.. nasz naród od jakiegoś czasu pielęgnuje w sobie tendencje do patrzenia na zewnątrz. Nie do wewnątrz. ja tam jestem zwolennikiem pewnego stopnia zamknięcia kulturowego. Można patrzec cąłosciowo, ale trzeba pielęgnować w sobie odrębność kulturowa.

capoeira w formie jarmarcznych pokazów przy marnej muzyce to nie jest żadna capoire'a z reszta. A prawdziwi faceci bija sie wszystkim czym popadnie heh, a ne się abwia w wygibasy. Walka nie ma być finezyjna. Walka ma być bolesna dla przeciwnika. A nic tak nie boli jak przywalić komuś cegłą w łeb, albo wbić mu kozików pene miejsce pleców... Capoeira to ściema a jak dla mnie i tyle heheh

lady of the flowers · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 6:49 pm Temat postu:

Według mnie również sport i ogólnie wysiłek fizyczny sprzyja poczuciu szczęścia. Zmęczenie jest totalnie świetną sprawą. W pewien sposób ogranicza nam potrzeby i sprawia, że cieszą nas bardzo małe rzeczy. Będąc zmęczonym przecież nie będziemy pragnęli niczego poza odpoczynkiem, kąpielą, czy butelką zimnej wody. O zdrowiu chyba nie trzeba wspominać. Smile

Uprawianie sportu pomaga nam się doskonalić. Ważne jest, by oddziaływać tu na ciało i na ducha. Very Happy

A capoeira to nie tylko walka. To sposób na aktywne spędzenie wolnego czasu i na wyżycie się. Z samą walką sensu stricto nie ma to żadnego w zasadzie związku. Chyba nawet nie o to chodzi. Poza tym jakbym chciała, to mogłabym walczyć za pomocą łyżki aluminiowej lub drząc się na potęgę. W walce ważny jest rezultat i sama wola walki, a nie zadawany ból. Można kogoś pokonać, nie zadając mu bólu. Poza tym chyba jesteśmy bardziej rozwinięci niż przysłowiowi "ludzie epoki kamienia łupanego" i cegłówkami w głowę nikomu ładować nie będziemy....JAK COŚ. (nie mówię o sytuacjach ekstremalnych oczywiście).
Co do odmienności kulturowej - nie rozumiem, dlaczego niby trenowanie jakiejś ~sztuki ~walki miałoby ją zacierać. Nawet jeśli założyć, że to "skaża" polskość, to nie lubię zamykania się. Gdybym chciała być true odmienna kulturowo (w ogóle o czym my mówimy? o folklorze jako takim, wyróżniających cechach w danej kulturze narodowej, czy w ogóle o jakiejś kulturze alternatywnej?)to musiałabym siedzieć z założonymi rękami i marudzić na ceny pieczywa. To byłaby moja narodowa odmienność kulturowa, najbardziej wyrazista strona polskiej mentalności. Jeszcze do tego golonka albo schabowy, zapity piwem i tak parędziesiąt lat i zawał gotowy. Dziwić się, że polscy piłkarze tak wolno biegają Laughing

(mówię to pół żartem, pół serio Wink

) Oczywiście zgadzam się z tym, że trzeba pielęgnować rodzimą kulturę, ale nie zamykać się w niej. Przecież to też nie jest tak, że kultury tworzą same siebie - raczej czerpią z innych.

Carmen · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 7:39 pm Temat postu:

Zgadzam się tu oczywiście z większością.. Zresztą to naukowo udowodnione, że sport jest czymś ogromnie ważnym dla naszego organizmu i ducha [w zdrowym ciele zdrowy duch], żadne diety i cuda nie dają takich rezultatów jak zwykły wysiłek fizyczny. Plus oczywiście satysafakcja, świadomość pokonywania własnych słabości [no ale to też w dużej mierze zależy od tego, jakie mamy podejście do sportu, czy to hobby, czy coś na poważnie, w każdym wypadku efekty oczywiście i tak pozytywne]. Jak się wyczynowo coś trenuje dochodzi jeszcze ogromna radość z tego, że po wielu treningach w końcu coś zaczyna wychodzić, że to, co kiedyś było nieosiągalne, teraz jest na wyciągnięcie ręki. To daje kopa i idzie się ciągle do przodu. Naturalne nakręcanie [które jednych zaprowadza na szczyt, drudzy czasem nie wytrzymują niepowodzeń, jakie niestety przeplatają się z sukcesami]
Ogólnie jestem pełna szacunku dla sportowców, chylę przed nimi czoła, zarówno przed tymi, których znam i przed tymi wszystkimi, których znam tylko z telewizji, bo wiem, że sport to jedna z niewielu "dyscyplin życia", która wymaga takich poświęceń, wyrzeczeń, takiego samozaparcia i nie tylko silnego ciała, ale przede wszystkim silnej psychiki. A przez to uczy ogromnej pokory. Sport to nie tylko głupkowaty pęd za zwycięstwem i za perfekcją, to w jakimś stopniu "filozofia" życia dla tego, kto go uprawia.
Co do capoeiry, zachęcam jak najbardziej do spróbowania, mam kolegę, który w ciągu chyba miesiąca uzależnił się od niej i nie potrafi teraz bez niej żyć Smile

A jest oprócz tego wspaniałym pianistą Very Happy

Na pewno dobrze rozwija, ja osobiście przyznam nigdy nie byłam zachwycona tą dyscypliną, ale na pewno warto spróbować, jeśli się komuś podoba Smile

Zawsze można przerzucić się też na coś innego, jak romans nie wypali Razz

Subterranean · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 9:20 pm Temat postu:

A mnie to nie jara i tego nie kumam i kumał nie bede heh...
Zabijanie.. cóż nasze życie opiera sie na kilku fajnych faktach:
-żyjemy po to by sie reprodukować, żyjemy po to by niwelować słabszych i by dominować. Te dwie osattnie cechy.. cóz ból jest najlepszym sposobem obrazowania swej potęgi innym, takoż ból jest generalnie środkiem dydaktycznym pierwszej klasy. pomijam tu implikacje moralne, bądżcie tego świadomi. jednak zadawanie bólu, w ten czy inny sposób lezy w naturze i jest potrzebą istot żywych.

Jesteśmy zwierzątami i musimy zabijać i zadawac ból. To jedna z podstaw naszej egzystencji. To moze byc smutne ale to fakt. Było nie było dualizm ludzkiej natury doprowadził do wielu cudownych zjawisk, szczególnie w sztuce.

bawi mnie jeno przekonanie żeśmy lepsi od "istot z epoki kamienia łupanego"... niby w czym ich prześcignęliśmy? Rozwijam jedynie ich pomysły.

A poza tym Lady hmm.. jakby to usciśilić, kiedy trzeba sie bić, nie ma zasad ani honoru.

Dla mnie sport to dosc prymitywna forma zastępowania ludzkich potrzeb. Mogę doceniać niektórych jego przedstawicieli, zbawienny wpływ na ludzki organizm itd. Mogę, ale nie bardzo to robię. Bo sport mi nie lezy, nie podoba mi się ta idea i tyle.

Co do tej gadki o zamknięciem, a i owszem, jestem za pewnym zamknięciem na świat, wiem ze nie ejst to w tej chwili już możliwe, ale wolałbym aby dzieciaki doceniały własną kulturę a nie piszczały na widok panów w piżamach machających nogami na lokalnych dożynkach.

Zresztą... poprawka sie zbliża, drażliwy jestem, co ja sie bedę spinał heh każdy i tak am swoje zdanie Smile

Carmen · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 9:31 pm Temat postu:

Niczym się prawie nie różnimy od tych z epoki kamienia, masa atawizmów w nas, chronimy się tylko cienką, pozorną warstewką cywilizacji, która i tak często pryska- np. w obliczu wojny, wtedy to doskonale widać. Tu się zgadzam. Ale to tak nie a propos capoeiry w moim przypadku, akurat sztuk walki nie oceniałabym pochopnie.

Subterranean · Wysłany: Sob Wrz 27, 2008 9:37 pm Temat postu:

Nie oceniam ich pochopnie. Swój pogląd wyrobiłem na obserwacjach heh... w starciu z 10 chłopa z pałami żadne karate nie pomoże... chyba ze się jest Umą Thurman heheheh

Carmen · Wysłany: Nie Wrz 28, 2008 8:05 am Temat postu:

Ale głównym celem uprawiania karate nie jest zwycięstwo w starciu z 10 chłopa z pałami. Trzeba zacząć tu uprawiać, żeby móc zrozumieć.

the patient · Wysłany: Nie Wrz 28, 2008 8:17 am Temat postu:

Wygranym nie jest ten co wygra bijatykę, lecz ten który nie dopuści do niej. Wyznaje to od długiego czasu i bardzo dawno się nie biłem, jedynie co jakieś szturchanie się.

lady of the flowers · Wysłany: Nie Wrz 28, 2008 9:07 am Temat postu:

O, Robert - fajne podejście. Smile

Zgadzam się z Carmen, w sztukach walki nie jest celem zwyciężenie dziesięciu chłopa z pałami, jeśli już tak się tego uczepiliśmy Laughing

Do szczęścia brakuje mi hmmm, relaksującej, jesiennej wyprawy w góry... szkoda, że już takiej nie zrobię, ehh...
Człowiek zabiegany. :/

Subterranean · Wysłany: Nie Wrz 28, 2008 9:56 am Temat postu:

Po cholere sie lać jak nie po to zeby zabic? albo sporą dawkę bólu ? Tu chyba działą idea sportu, której n igdy nie pojme hehe Każdy sport to konkurencja wynikłą z potrzeby dominacji. A domianacja sprowadza się do... "jesem w stan e ci wpiperzyć " nawet pingpong. Zresztą tak samo jest ze sztuką , tylko ze tam robi się to w bardziej subtelny sposób niz pręząc muskuły.

Manica · Wysłany: Nie Paź 05, 2008 7:05 pm Temat postu:

A wracajac do tematu - jestem szczesliwa Smile

Mam spoko prace, kochajacego mezczyzne u boku, nikt nie choruje, nic sie nie psuje.
Czego chciec wiecej?

Ps. Uczeszczam rowniez na zajecia jogi, na silownie i na basen Razz

Francis · Wysłany: Czw Paź 08, 2009 12:02 pm Temat postu:

Carmen sporty walki fajna sprawa... sam uprawiam Muay Thai ;] i sprawia mi to dużo frajdy...

Jeże;i chodzi o szczęście to jestem szczęśliwy... Duże znaczenie w moim życiu ma ta Druga połówka... To ona sprawia, że mam ochotę budzić się codziennie rano i z uśmiechem patrzeć w niebo... xD

Carmen · Wysłany: Czw Paź 08, 2009 2:25 pm Temat postu:

Też jestem szczęśliwa.. A jakiegoś sportu walki chciałabym spróbować na studiach, ha, bo czemu nie Very Happy

Ciekawe, czy coś z tego wyjdzie.

Francis · Wysłany: Sob Paź 10, 2009 9:00 am Temat postu:

Carmen wystarczy 60-80zł miesięcznie, czasem jakiś wolny wieczór (ja mam treningi np 4 razy w tyg o 18 albo 20), trochę cierpliwości i samozaparcia. Ja ćwiczę dla siebie... nie zamierzam jeździć na zawody... Po prostu dla zdrowia i dla rozładowania się...