Prasa

Scarlett · Wysłany: Sob Maj 27, 2006 3:12 pm Temat postu:

ooo już jest to sobie w Sempiku poczytam Metal Edge już czytałam Maynard wyszedł na tym zdjęciu jak moja nielubiana koleżanka Confused

Nieważne
A co do supportu obawiam się że to może być no wiecie kto... Rolling Eyes

p. · Wysłany: Sob Maj 27, 2006 5:42 pm Temat postu:

kto ?

Chester 93 · Gość

nothing · Wysłany: Nie Maj 28, 2006 1:35 pm Temat postu:

Scarlett · Wysłany: Nie Maj 28, 2006 2:22 pm Temat postu:

No jakto kto Glaca i spółka A z tymi supportami to różnie bywa

Zaratustra · Wysłany: Nie Maj 28, 2006 4:01 pm Temat postu:

Zbulwersowany przewraca sie w kaftanie heheheh.

A tak w ogole sie zdziwilem lekko, wszyscy raczej chwala najbardziej ostatnio RHCP

the patient · Wysłany: Nie Maj 28, 2006 8:45 pm Temat postu:

RHCP ta tym że podobno zrobili plagiat.

co do supporta to szkoda że to nie isis bardzo, ale mam nadzieje że zespół rozgrzewający będzie godnym następcom zamiast isis.

nothing · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 2:10 pm Temat postu:

jest juz ten TR czerwcowy, wkladka z ALICE IN CHAINS

TOOL na okladce
dlugi wywiad z Maynardem......

mniam Very Happy

the patient · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 2:16 pm Temat postu:

wywiad może i dł ale o tym co jest w nim zawarte to każdy wie.

Scarlett · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 2:50 pm Temat postu:

no tak ale to zawsze coś i jeszcze wkładka z AIC Razz

Zaratustra · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 2:54 pm Temat postu:

Echh nie wiem czy warto kupowac tego TR dla wywiadu- no chyba zupelnie w nim nie moze byc nic "nowego". Gdybyscie mieli 10 zl na caly tydzien- na wszelkie wydatki, kupilibyscie?

Scarlett · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 2:58 pm Temat postu:

a no tak pan w kiosku nie da Ci gazety za ładne oczy Laughing

Poczytam sobie w sempiku

Zaratustra · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 3:00 pm Temat postu:

nothing · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 6:21 pm Temat postu:

Zaratustra · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 6:24 pm Temat postu:

Ale zawsze fajnie poczytac wywiad z osoba ktora sie podziwia- no bo nieprzecietny fan toola, za ktorego mam rozumiec sie wszyscy uwazany, raczej podziwia ten kwartet...

... strasznie mi sie podoba jeden wywiad, niestety w 10% anglojezyczny z maynardem po wydaniu 13 step.

O ten tutaj [link widoczny dla zalogowanych]

the patient · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 6:35 pm Temat postu:

no dobra to dla mnie to co jest w tym wywiadzie co muzyk z tool tam powiedział jest rzeczą wiadomą.

Zaratustra · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 6:39 pm Temat postu:

dla mnie wypowiedz o narkotykach byla wskazowka do zrozumienia tekstu do H. np.

the patient · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 6:42 pm Temat postu:

"Album miesiąca

TOOL
10000 Days
(Tool Dissectional/Volcano)

Pisanie o Tool to tak jak wyrażanie opinii o kościele w Polsce. Napiszesz źle – powieszą za herezję. Napiszesz dobrze – będą narzekać, że fałszywie chcesz się wkupić w łaski. Nie napiszesz wcale – zarzucą ignorancję... Tool od lat ma oddanych zwolenników i przeciwników zarzucających zespołowi oderwanie od rzeczywistości i muzyczny masochizm. Pogodzić ich się nie da a nowa płyta wcale tej sytuacji nie zmieni. Ponieważ Tool pozostał... Toolem. I koniec... Nasłuchałem się już opinii, że ta płyta jest taka czy inna, spokojniejsza, trudna, nudna itp. I jak zwykle pozwolę się z nimi nie zgodzić. Krótko – jeśli ktoś dotychczas był zespołem zafascynowany, może kupić „10000 Days” w ciemno. Reszta nie musi.

To co najbardziej mnie w tym zespole fascynuje jest związane z doskonałym połączeniem muzycznych osobowości. Rewelacyjny frontman, który znakomicie śpiewa, robi świetny „szoł”, w dodatku jest tajemniczy, co budzi zainteresowanie. Gitarzysta – autor genialnej muzyki, eksperymentator. Wreszcie perkusista, który ustawia bębny symetrycznie, zgodnie ze starożytną geometrią. To musi zaowocować czymś niesłychanie monumentalnym. I takie jest właśnie nowe dzieło zespołu. 75 minut muzyki na najwyższym poziomie, nieosiągalnym dla nikogo. Kompozycyjnie, wykonawczo i brzmieniowo doskonałe. Dopracowane, przemyślane i opakowane w niezwykłą okładkę. Chodzi oczywiście o okulary, dzięki którym można zgłębiać obrazki z wkładki trójwymiarowo. A muzyka? Zasadniczo można płytę podzielić na dwie części. Pierwsza to mocne, rockowe utwory, w których bardziej niż na „Lateralusie” zaznaczono obecność sekcji rytmicznej. W połączeniu z niezwykle sugestywnymi, ostro przycinanymi riffami otrzymujemy agresywną muzykę. Zaaranżowaną z takim rozmachem, że nikogo nie mogą dziwić długości utworów oscylujące w okolicach dziesięciu minut – krócej się nie da... Przykłady – rozpoczynający płytę „Vicarious”, „Jambi”, „The Pot” z zakręconą linią basu, rozbudowana „Rosetta Stoned” poprzedzona krótką gitarową introdukcją („Lost Keys”). Niesamowite riffy, niesamowite rytmy, połączone zupełnie nieograniczonymi aranżami. Zaskakujące brzmienia gitar. Świetny śpiew, cała masa pomysłów, których trzeba bardzo uważnie posłuchać, by się przyzwyczaić i odbierać je świadomie. Z drugiej strony, podkręcenie rytmiki spowodowało większą przystępność muzyki. Znajdujemy też na płycie utwory zupełnie wyciszone, takie jak „Intension” czy „Right In Two”, który z powodzeniem można nazwać balladą, w dziewięć minut rozwijającą się w pełen rozmachu, bardzo głośny i intensywny, rockowy manifest. Są także rzeczy kompletnie niezrozumiałe – „Lipan Conjuring” to indiański śpiew, którego celowość znają tylko sami muzycy a fani dowiedzą się o tym z wywiadów.

Płytę kończy pięciominutowy „Viginti Tres” będący zlepkiem szumów i zgrzytów - nie rozumiem i rozumieć nie chcę. Na koniec zostawiłem sobie osobiste apogeum płyty - połączone w całość „Wings For Marie (Pt I) i „10000 Days (Wings Pt II)”, w sumie 18 minut muzyki przybierającej formę suity. Pierwszy utwór to spokojne, medytacyjne wprowadzenie, gdzie tylko w jednym momencie zespół budzi się by przywalić dźwiękiem. Po sześciu minutach niepokojące dźwięki przeradzają się w utwór tytułowy. Powoli, transowo rozwijająca się kompozycja, świetna linia basu, aranżacyjny majstersztyk, zahaczający o jazzowe myślenie...

Nie jest to na pewno płyta, którą puszczam sobie codziennie, kiedy wstaję do pracy. Trzeba mieć do niej cierpliwość. Trzeba chcieć ją zrozumieć. Na szczęście Tool jeszcze nie przekroczył magicznej linii, za którą stałby się niezrozumiały dla słuchacza. Nie będę silił się na jakiś komentarz, bo jeszcze wiele miesięcy upłynie zanim oswoję się do końca z tym dziełem. Teraz mogę spokojnie czekać przez następne kilka lat na kolejne objawienie Maynarda i kolegów...

Arek Lerch" co o tej recenzji sądzicie? ( nie mam do niej praw Very Happy

) recka z metal hammera.

Zaratustra · Wysłany: Pon Cze 05, 2006 6:51 pm Temat postu:

No recka mi sie nie podoba, na dodatek koleś przy wstepie sprawia wrazeinie kolesia ktorego przeraza mysl o tym ze ktos to moze przeczytac...chociaz zgadzam sie z nia w zupelnosci, ale za takie cos, kase dostawac, ech jezus maria Laughing

jak do tej pory to chyba najbardziej mi sie podobala ta z onetu, ale nie dam sobie fglowy uciac czy tam byla. Pamiec zawodzi lekko.

nothing · Wysłany: Wto Cze 06, 2006 7:35 am Temat postu:

mam podobne zdanie na temat tej recenzji, dla mnie tak to wyglada jakby mu wcisneli pisanie tej recenzji, w dodatku z nakazem napisania POZYTYYWNEJ Shocked