MONO

nothing · Wysłany: Śro Paź 04, 2006 3:42 pm Temat postu: MONO

kapela jest miazdzaca Very Happy

....jade na oba koncerty , wroclaw/poznan

[link widoczny dla zalogowanych]

MONO
Pochodzą z Tokyo. Debiutowali w kultowej nowojorskiej wytwórni Johna Zorna Tzadik. Najnowszy, trzeci album nagrywali pod czujnym okiem chicagowskiego guru noise'u Steve'a Albiniego.

Kwartet Mono przy pomocy klasycznie rockowego instrumentarium łączy w jedno wątki minimalzmu, psychodelii, trance rocka uzyskując wyraziste brzmienie porównywane z dokonaniami Sonic Youth, Grateful Dead, Godspeed You Black Emperor czy Mogwai. Ich muzyka jest prosta, piękna i zaskakująco komunikatywna. Szorstka i intensywna, leniwa i liryczna jednocześnie. Smutne, hipnotyczne plamy dźwięku zlewają się z symfonicznym rozmachem pulsujących psychodelią erupcji dźwięku. Długie instrumentalne kompozycje powoli rozwijają się ewoluując w stronę coraz bardziej ekstatycznego, niemal rytualnego zgiełku. "Napisanie trzyminutowej piosenki przychodzi nam z trudem" - przyznaje gitarzysta Takakira Goto. "Traktujemy nasze utwory jak opowieści. Krótkie historie, których opowiedzenie zajmuje ci jednak więcej czasu. Jesteśmy zespołem instrumentalnym - dodaje - i pewnie dlatego publiczność traktuje nasze występy bardzo emocjonalnie. Najgłębsze emocje są nieosiągalne dla języka. Oprawa naszych koncertów jest minimalna, gramy zwykle przy przygaszonych światłach starając się pozostawić ludziom jak najwięcej miejsca dla ich wyobraźni i własnych eksploracji naszej muzyki".

MONO is a post-rock group from Tokyo, Japan. The songs, all of which are instrumental, are usually focused on layered guitar melodies. Strings and pianos are also prominently featured in some songs. Mono are known for their powerful live shows and their complex guitar work.

Members
Tamaki – bass
Takaakira "Taka" Goto – guitar
Yoda – guitar
Yasunori Takada – drums

Discography
Hey, You (EP, 2000)
Under the Pipal Tree (CD, 2001)
One Step More and You Die (CD, 2002)
New York Soundtracks (Remix album of One Step More and You Die (CD, 2004)
Walking Cloud and Deep Red Sky, Flag Fluttered and the Sun Shined (CD, 2004)
MONO / PELICAN split album (Split LP with Pelican (LP, 2005)
Palmless Prayer / Mass Murder Refrain (Collaboration with World's End Girlfriend (CD, 2005)
You Are There (CD, 2006)
Memorie dal Futuro (10" LP, 2006)

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

the patient · Wysłany: Czw Paź 05, 2006 12:43 pm Temat postu:

Oczywiście nie znam kapeli:D, a że to co nothing poleca zwykle okazuje się wartościową muzą więc sobie poszukam tego:D

j · Wysłany: Czw Paź 05, 2006 3:36 pm Temat postu:

poznań? mogwai? gy!ba? zajebiście kurwa, chcę tam być.

a ma ktoś gdzieś jakieś mp3ki tego może? jeśli tak, to poprosze, bo chciałbym posłuchać Smile

nothing · Wysłany: Pią Paź 06, 2006 10:36 am Temat postu:

ja mam audio cd Very Happy

3 plyty............

j · Wysłany: Pią Paź 06, 2006 12:50 pm Temat postu:

dobra, widzę, że nie jest to deficytowy towar na sieciach p2p... ;] poleć może jakiś album jeden, proszę?

nothing · Wysłany: Pią Paź 06, 2006 1:35 pm Temat postu:

tylko uwazaj i nie sciagaj brit popowego MONO....hehe , bo jest tez taka kapelka z GB

polecam wszystko , no moze......

ONE STEP MORE AND YOU DIE

WALKING CLOUD AND DEEP RED SKY

j · Wysłany: Śro Paź 11, 2006 6:18 am Temat postu:

ściągnąłem i zajebiście, muszę być na gigu

dzięki za w ogóle informację, ze takie coś istnieje

nothing · Wysłany: Czw Paź 12, 2006 12:00 pm Temat postu:

jestem na obydwu jak dobrze pojdzie, bilety nie beda drogie, jeden koncert kosztuje Minte (organizator) 600 Euro, to bardzo dobra cena jak na taki gig, takiej kapeli, rynek niezalezny jest zajebisty, dlatego trzeba go wspierac........
(a mainstream pierdolic)

toob · Wysłany: Sob Paź 14, 2006 9:28 pm Temat postu:

przesłuchałem i jestem pod wrażeniem

nothing · Wysłany: Nie Paź 15, 2006 9:48 am Temat postu:

Wywiad z Takaakirą "Taka" Goto z zespołu Mono

Na początek chciałbym zapytać: jakie są Wasze wrażenia, wyniesione z wizyty w Polsce? Co sądzicie o Warszawie i o Naszym kraju?

Taka: Przebywaliśmy w Polsce zaledwie 20 godzin. Byłem jednak pod wrażeniem wyglądu miasta, w tym przede wszystkim jego zróżnicowania architektonicznego. Wrażenie robiła zarówno historyczna część jak i miejsca nawiązujące do współczesnej sztuki. Mam nadzieję, że następnym razem uda nam się spędzić w Warszawie więcej czasu.

Przejdźmy zatem do Waszych inspiracji. Jacy wykonawcy odcisnęli na Was największe piętno?

Trudno mi mówić za cały zespół, ale dla mnie to będą: Beethoven, Ennio Morricone oraz Gorecki.

Krytycy muzyczni często twierdzą, iż czerpiecie inspiracje od zespołów pokroju: Mogwai, Godspeed You Black Emperor! a nawet Sonic Youth. Czy jest to zgodne z prawdą? Jaka jest Twoja opinia na ten temat i jak opisałbyś słowami muzykę, którą gracie?

Wszystkie zespoły wymienione przez Ciebie są świetne! Oczywiście każdy z tych wykonawców włożył wiele nowego do muzyki gitarowej i w tym przypadku się zgodzę. Nie da się jednak zakwalifikować np. Mogwai i Sonic Youth do jednej kategorii muzycznej. To nie jest takie proste. Poprzez muzykę pragniemy wyrażać radość i smutek naszego istnienia. Chcemy zawrzeć emocjonalną głębię. Głębię, która charakteryzuje muzykę klasyczną czy muzykę filmową.

Co możesz powiedzieć o Waszej obecnej trasie koncertowej? Które koncerty zapadły Wam najbardziej w pamięci? A może były też takie z których nie byliście do końca zadowoleni?

Jak do tej pory, wszystko idzie zaskakująco dobrze. Mamy za sobą połowę koncertów ze wszystkich zaplanowanych. Hultsfred Festival w Szwecji był wyjątkowy. Podczas tego koncertu miałem wrażenie jakby zespół i audiencja nadawała na tych samych falach. Odczuwałem jakąś nieokreśloną emocjonalną więź pomiędzy tymi ludźmi a nami. To było piękne. Z kolei niezbyt mile wspominam nasz występ w Seattle, który miał miejsce dosyć dawno temu. Graliśmy wspólnie z Black Dice oraz z Kinski. Nie lubię tego rozpamiętywać. Nie wiemy czemu, ale nic nie szło tak jak chcielibyśmy. Na dobrą sprawę, nie wiem nawet dlaczego ten koncert nam nie wyszedł. Chyba nie byliśmy jeszcze zbyt dobrzy. Za to Black Dice i Kinski byli świetni!

No dobrze a jak na tym tle oceniacie Wasz polski występ?

Przede wszystkim byliśmy zaskoczeni faktem, iż wszystkie bilety zostały wyprzedane! To był nasz pierwszy występ w Polsce, więc tymbardziej było to coś niesamowitego. Jesteśmy ogromnie wdzięczni, że mogliśmy spędzić tak miło czas. Chcemy podziękować organizatorom, którzy byli dla nas wyjątkowo mili i za tak pozytywne nastawienie. Podzękowania kierujemy też do tych, którzy przyszli nas zobaczyć.

Macie na swoim koncie trzy, długogrające albumy i właśnie wydaliście nową płytę. Co możesz o niej powiedzieć z perspektywy czasu? Czy jest lepsza od "One Step More And You Die"?

Wierzymy w to, iż udało nam się wznieść na wyższe poziomy jeśli chodzi o aranżacje, jakość dźwięku, technikę grania na instrumentach czy ekspresję uczuć. Mam nadzieję, że nagraliśmy płytę lepszą i dojrzalszą od poprzedniczki.

Wasz nowy album wyprodukował Steve Albini - legendarna postać amerykańskiego undergroundu. Jak do tego doszło? Co o nim sądzisz jako człowieku a także jako muzyku?

Kiedy zakończyliśmy etap komponowania i aranżacji wszystkich utworów, poczułem, że potrzebujemy chwili oddechu i spokoju, którą tylko Steve Albini mógłby nam zapewnić. Byłem i jestem wielkim fanem twórczośći Albiniego i wiele nauczyłem się z tego co przekazywał za pomocą swojej muzyki. Myślę, że to zadecydowało o tym, że nie było żadnych problemów z tą płytą. Wszystko szło w dobrym kierunku, a Steve Albini okazał się naprawdę porządnym gościem.

Ostatnie pytanie. Jakie są Wasze przemyślenia na temat hasła "Rock umarł". Czy uważasz, że nic już nowego nie da się przekazać przy pomocy typowo rockowego instrumentarium? Jaka jest Twoja opinia na ten temat?

Nigdy nie byliśmy zainteresowani dyskusjami na temat czy rock umarł. "Co powinniśmy zrobić, aby nasza muzyka była jeszcze lepsza?". "Jak możemy przekazać nasze najgłębsze emocje poprzez muzykę?". To są rzeczy na których nam prawdziwie zależy. Pragniemy tworzyć naszą własną, niepowtarzalną muzykę. Taką muzykę, która przeniesie nas i naszych słuchaczy w inne wymiary. Chcemy aby nasza muzyka była piękna i mocna, aby ludzie słuchając nas, mogli za każdym razem odkrywać coś nowego, coś czego nigdy by się po nas nie spodziewali.

Piotr Wojdat (18 lipca 2004)

nothing · Wysłany: Czw Paź 19, 2006 1:15 pm Temat postu:

Mono
Walking Cloud And Deep Red Sky, Flag Fluttered And The Sun
ShinedTemporary Residence;

200416.12
Mere Your Pathetique Light
Halcyon (Beautiful Days)
2 Candles, 1 Wish
Ode
The Sky Remains The Same As Ever
Lost Snow
A Thousand Paper Cranes

Muzyczna mapa świata, nie tak dawno jeszcze zdominowana była przez wykonawców brytyjskich i amerykańskich. W ostatnich latach sytuacja w nieznacznym stopniu uległa zmianie, bo oto do głosu doszli Islandczycy ( Björk, Sigur Rós, Bang Gang, Mùm) czy Kanadyjczycy (np. Arcade Fire, Broken Social Scene, a wcześniej Godspeed You Black Emperor!). Podobnie jest w przypadku Japończyków. Tamtejszy muzyczny underground prężnie rozwija się już od pewnego czasu, m.in. za sprawą tak cenionych w Europie wykonawców, jak choćby Acid Mothers Temple, Boredoms, The Ruins czy Ghost. Zafascynowani noise’m, art-rockiem czy to psychodelią tworzą nową, często zakorzenioną w japońskim folku jakość. Do tej grupy może także aspirować post-rockowe Mono.

„Walking Cloud And Deep Red Sky…” będący trzecim dziełem w dyskografii zespołu określany jest dotychczas jako ich najdojrzalsze dokonanie. Powyższe stwierdzenie zdają się potwierdzać szczególnie dwie monumentalne, ponad 10 minutowe kompozycje: otwierający „16.12” i przedostatni „Lost Snow”. Oba utwory (tak jak i zresztą pozostałe) są wynikiem fascynacji twórczością Mogwai, Do Make Say Think czy Godspeed You Black Emperor!. Nie odznaczają się oryginalnością czy nowatorstwem, bo są w dużej mierze przetworzeniem pomysłów wymienionych wykonawców. Wywołują jednak niemałe poruszenie. Gitarowe crescenda, łkające smyki a także umiejętność budowania odpowiedniego nastroju mogą budzić podziw u słuchacza. Wysoki poziom prezentuje także wieńczący całość „A Thousand Paper Cranes”, który przykuwa uwagę melancholijnymi dźwiękami pianina oraz charakteryzujące się „rozpływającymi” dźwiękami gitary, „Mere Your Pathetique Light”. Za poprawne należy uznać „Ode”, natomiast „Halcyon Beautiful Days” porywa ze względu na hałaśliwe, transowe zakończenie, z idealnie komponującymi się dźwiękami skrzypiec. Gorzej jest w przypadku „2 Candles 1 Wish” i „The Sky Remains The Same As Ever”. Odznaczają się nazbyt sztuczną patetycznością oraz bezbarwnym prowadzeniem głównych motywów. Z tego względu nie da się o nich powiedzieć nic ponad to, że spełniają rolę wypełniaczy.

Mono przy okazji „Walking Cloud And Deep Red Sky…” potwierdzają, że należy im się czołowe miejsce na japońskiej scenie alternatywnego rocka. I choć nie grzeszą oryginalnością, o czym dowodził już poprzedni album, „One Step More And You Die”, to Japończycy nadrabiają wszelkie braki wysoką jakością własnych nagrań i ich naturalną zwiewnością. Dowodzą jednocześnie, że instrumentalny, melancholijny post-rock potrzebuje znacznego powiewu świeżości w postaci artystów bardziej oryginalnych, nie zapatrzonych tylko w Mogwai czy kanadyjskich post-rockowców. W przeciwnym razie, za kilka lat stanie się gatunkiem wyeksploatowanym.

Piotr Wojdat

the patient · Wysłany: Nie Wrz 16, 2007 7:25 pm Temat postu:

Poznałem ten zespół, i przyznaje fajnie czasem ich posłuchać.

nothing · Wysłany: Nie Wrz 16, 2007 8:08 pm Temat postu:

warto zawsze posluchac Smile

nothing · Wysłany: Nie Lis 18, 2007 10:52 pm Temat postu:

DVD MONO

))))))))))))))))))))

I've been looking for this for awhile, finally found it at some spanish music forum, did a search here and didn't see it posted yet besides the audio-only rip in yatahaze's thread. mods please delete if this is a repost. All credit to the original uploader...

all links working, you gotta dl all parts and then unrar, which spits out a 1.00 Gb avi in divx format

track list & brief description:
01. Intro
02. The Flames Beyond the Cold Mountain
03. The Kidnapper Bell
04. Moonlight
05. Interview with Lost Snow
06. Yearning
07. Yearning in Sweden
08. Sabbath
09. Lost Snow
10. Lost Snow Audience Shot
11. Gone in The Electrical
12. Mere Your Pathetique Light
13. A Thousand Paper Cranes in Hiroshima and NY
14. Com in Korea
15. Rainbow
16. Halcyon (Beautiful Days)
17. Gone / (Image Reflection) Collaboration with J (Live in Seattle) / The Kidnapper Bell and others

Human Highway Records / HHR46
released on September 11, 2007 (Japan)

Temporary Residence Limited / TRR135
will release this worldwide (except for Japan) in early 2008
(We will have copies to sell on upcoming North American and European tours.)
What is the underlying souce of power of MONO? What makes their sound so powerful as if it reaches the bottome of our heart, grab it and shake it brutally?
What makes their music go beyond the borders and create the same exceptional craziness among people of different color of skin, different race, different language?
You might find an answer in this DVD.
It captured their documentary of European tour in the winter of 2006, the tours in Japan, Korea, US and Canada in 2007.
The DVD is the first video MONO has ever created and yet it could be the ultimate complete work of their history.

This DVD was filmed and edited by Teppei. He is well known figure as "photographer specialized in live music" in Japan. This is his first video he has ever created.
He made five roundtrips among the continents and spent more than sixty days to film the band. And at the end, he had over a hundred tapes to work on editing.
Teppei's original vision and skill to capture a moment, that has been nurtured as still photographer for many years, is vividly reflected in the moving images in this DVD.
He succeeded to seize the beauty, intensity, liveness of MONO's live performance.
Only a person who gained band's trust this much could have done.
As Teppei traveled with MONO on the road for many days, he filmed the audience of many countries and showed us the band's off-stage life on the road including the reunion with the band's close friends.
This is a feature film of raw passion, that goes beyond the borders and creates one exceptional craziness among people of different color of skin, different race and different language
Filmed, Directed and Edited
by Teppei Kishida

and finally the links:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

enjoy yall, seriously this vid is mesmerising

nothing · Wysłany: Nie Paź 05, 2008 10:13 pm Temat postu:

Mono – Live at Shibuya Club Quattro (02.10.2008)

[link widoczny dla zalogowanych]

nothing · Wysłany: Pią Lut 06, 2009 2:54 pm Temat postu:

Mono - Hymn To The Immortal Wind (Advance) [2009/MP3/V2(VBR)] (Scene)

Artist: Mono
Album: Hymn To The Immortal Wind
Label: Human Highway Records
Playtime: 66:57 min
Genre: Rock
URL:
Rip date: 2009-02-05
Street date: 2009-00-00
Size: 99.63 MB
Type: Advance
Quality: 195 kbps / 4410kHz / Joint Stereo

- Release Notes ------------------------------------------------------------- -

Just in time for their 10-year anniversary, MONO return with their fifth
studio album, the absolutely massive Hymn To The Immortal Wind.

After touring almost non-stop for five years, the band hibernated for over a
year to focus solely on writing Hymn. The result is their most thoughtful and
eclectic album to date. Written and arranged with a hopeful, romantic
narrative in mind, the songs string together like chapters in an epic love
story. The music is naturally majestic, with MONOÆs trademark wall of noise
crashing beautifully against the largest chamber orchestra the band has ever
enlisted. The instrumentation is vast, incorporating strings, flutes, organ,
piano, glockenspiel and tympani into their standard face-melting set-up.

Recorded to analog tape with long-time friend and producer Steve Albini,
there is an intimacy captured here that is at once beautiful and a little
terrifying. The creaking of old wooden chairs as the orchestra rocks in their
seats (both literally and figuratively), puckered lips rolling along flutes,
and even the conductorÆs opening cue can be heard during the hauntingly quiet
opening moments

While Hymn continues to mine the cinematic drama inherent in all of MONO's
music, the dynamic shifts now come more from dark-to-light instead of
quiet-to-loud. The maturity to balance these elements so masterfully has
become MONOÆs strongest virtue.

- Track List ---------------------------------------------------------------- -

01. Ashes in the Snow (11:45)
02. Burial at Sea (10:3 Cool

03. Silent Flight, Sleeping Dawn ( 6:00)
04. Pure as Snow (Trails of the Winter Storm) (11:25)
05. Follow the Map ( 3:55)
06. The Battle to Heaven (12:51)
07. Everlasting Light (10:23)

- --------------------------------------------------------------------------- -

Code:
[link widoczny dla zalogowanych]

the patient · Wysłany: Pią Lut 06, 2009 3:59 pm Temat postu:

miła niespodzianka na koniec nudnego dnia.

Subterranean · Wysłany: Pią Lut 06, 2009 7:20 pm Temat postu:

Ooooo fajowo Smile

dev · Wysłany: Pią Lut 06, 2009 7:27 pm Temat postu:

Myślałem, że premiera jest w marcu ;P

the patient · Wysłany: Sob Lut 07, 2009 9:03 am Temat postu:

Nawet nie wiedziałem że ma wyjść nowy album.