Mało znane zespoły

Carmen · Wysłany: Śro Wrz 24, 2008 12:52 pm Temat postu:

Tak, nigdy nie miałam całej, kiedyś Manica mi dała linka, ale był już nieaktywny, więc jakby ktoś miał inne, to proszę uderzać.

dev · Wysłany: Śro Wrz 24, 2008 12:57 pm Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

spróbuj któryś z tych, ja z tego pobierałem, ale nie pamiętam z którego....

nothing · Wysłany: Śro Wrz 24, 2008 12:57 pm Temat postu:

Carmen · Wysłany: Śro Wrz 24, 2008 2:15 pm Temat postu:

Dzięki Miśki

nothing · Wysłany: Śro Wrz 24, 2008 6:12 pm Temat postu:

a wruce Wam tu BLACK ENGINE byscie wiedzieli co tracicie nie zagladajac do firleja w niedziele hehehe Very Happy

Black Engine - Ku Klux Klowns

Tracklisting:

01: I hate clowns
02: Ku klux klowns
03: Bones cirucs
04: Fishtank midget surfer
05: A wolf day
06: Cut it, pack it, ship it
07: Mene tekel peres
08: Controversey over the east bank
09: The humiliation of an impotent god
10: Ignite, isolate

[link widoczny dla zalogowanych]

Subterranean · Wysłany: Śro Wrz 24, 2008 6:56 pm Temat postu:

Znam tą płytkę.. bomba Smile

Taki jazz dla porąbanych hehe

nothing · Wysłany: Śro Wrz 24, 2008 7:06 pm Temat postu:

to polecam DEAD ELEPHANT ich niemniej porabani włoscy koledzy Cool

pentalfa · Wysłany: Pon Wrz 29, 2008 1:49 pm Temat postu:

Silver Rocket - Tesla
polski koncept album o nikoli tesli Confused

nawet przyjemne
[link widoczny dla zalogowanych]

EDIT: (lotf - gejowe Laughing

)

Subterranean · Wysłany: Pon Wrz 29, 2008 3:18 pm Temat postu:

Dukaj mógł o nim pisać, to inni POlacy mogą z nim grać co to za gatunek muzyczny?

nothing · Wysłany: Pon Wrz 29, 2008 3:45 pm Temat postu:

takie tam plumkanie klubowo trip hopowe , kiedys sie dobrze zapowiadali ale poszli w smolika niestety

ivan · Wysłany: Pon Wrz 29, 2008 8:40 pm Temat postu:

Mniejsza o to, czy znany, czy nie, czy mało znany, czy jakoś jeszcze inaczeh, ale chodzi o to, że wystąpi obok Anathemy w krakowskim Studiu, więc...

1. The perfect symmetry 9:19
2. Shine 3:17
3. Sapphire 7:27
4. Naive 4:54
5. Unspoken 5:59
6. Temple 3:05
7. Empire 6:32
8. Sand 16:11
9. Earth ( Bonus Track ) 8:48

Kod:

ivan · Wysłany: Pon Wrz 29, 2008 8:49 pm Temat postu:

A tego pana, to już na pewno przedstawiać nie trzeba Wink

Tom Morello:The Nightwatchman - The Fabled City

1. The Fabled City
2. Whatever It Takes
3. The King of Hell
4. Night Falls
5. The Lights Are On In Spidertown
6. Midnight In The City of Destruction
7. Saint Isabelle
8. Lazarus On Down featuring Serj Tankian
9. Gone Like Rain
10. The Iron Wheel featuring Shooter Jennings
11. Rise to Power

nothing · Wysłany: Pon Wrz 29, 2008 9:01 pm Temat postu:

ivan · Wysłany: Pon Wrz 29, 2008 9:08 pm Temat postu:

Czyli, że znowu falstart? Razz

Nie wiem, nie widziałem tego wcześniej, bo pewnie wtedy ściągnąłbym od razu, no, ale trudno. Stało się Wink

nothing · Wysłany: Wto Wrz 30, 2008 7:33 am Temat postu:

spoko spoko , ale chcialbym byc tu czyms zaskoczony a ta plyta juz starawa troche i znana bardzo hehehehe

ivan · Wysłany: Wto Wrz 30, 2008 8:14 am Temat postu:

Pewnie masz rację, ale po prostu przeczytałem, że w Polsce premiera tej płyty miała miejsce wczoraj, i nie pamiętałem, aby coś na forum o tym było, więc wrzuciłem. Proszę o rozgrzeszenie Razz

A Demians? Jest ktoś na tym świecie*, kto tego nie zna?

*świecie - oczywiście mam na myślli forum

Wink

nothing · Wysłany: Wto Wrz 30, 2008 8:56 am Temat postu:

a spoko spoko to moj blad bo to jest NOWA PLYTA ........myslalem ze wrzuciles ta stara bo nie wiedzialem ze nagral nowa.....se sciagne z twojej liny

nothing · Wysłany: Pią Paź 03, 2008 1:56 pm Temat postu:

GENIALNA PLYTA

zapomniana i chyba nieznana

Nazwa zespołu: Kinsky
Tytuł płyty: "Copula Mundi"Utwory: Coincidentia oppositorum; L'home-machine; Opera posthuma; Histoire de l'oeil; Mulitpled by hypercube; Der Mensch ist; was er iBt; Harmonia preastabilita; Swiatłem ciała jest oko
Wykonawcy: Paulus von Kinski

Rok wydania: 1992
Subiektywna ocena (od 1 do 10): 10

W roku 1945 grupa naukowców dowodzona przez Roberta Oppenheimera, sztucznie dopingowana przez niemiecką III Rzeszę, przeprowadziła na pustyni Alamagordo w USA pierwszy eksperymentalny wybuch bomby atomowej. Upłynęło wiele czasu od tamtego zdarzenia, w Polsce próby przeprowadzano dwa razy, obie zakończyły się powodzeniem. Pierwsza odbyła się w małej wiosce Uranica Dolna na północy Polski, zrobiona przez chłopa Józefa Mutka. Zaraz po eksperymencie z wioski pozostały tylko jej granice, a sam Józef, jak to wszyscy w okolicy mówią, gdzieś wyparował. Druga próba miała miejsce w Czernobylu na Ukrainie, przeprowadzona w tajemnicy przez polskich naukowców w 1986. Zakończyła się sukcesem międzynarodowym.

Przechodząc do czasów nam współczesnych, w 1992 polski naukowiec, pracujący pod pseudonimem Kinsky, doktor filozofii, wypuszcza na rynek bombę atomową o kieszonkowych rozmiarach, nazywając ja "Copula Mundi". Bomba jest chytrze ukryta wewnątrz kasety magnetofonowej i eksploduje po włożeniu do magnetofonu z siłą 2 mega ton. Jest to trzeci, największy sukces polskiej atomistyki od czasów jej narodzin, niestety środowisko fizyków nie przyznaje się do Kinskiego, w ten sposób Polska traci szansę na Pokojową Nagrodę Nobla z dziedziny fizyki. Sama bomba też nie jest popularna, gdyż tylko niewielu szczęśliwców, którzy przeżyli pierwszy wybuch, może coś głośno o niej opowiedzieć. Stąd moja misja i ta próba przedstawienia samego wybuchu, jak i jego późniejszych skutków w postaci choroby popromiennej, na którą i ja cierpię.

Kinsky to masa surowych dźwięków w collage'ach dysonansów, wokal wielojęzyczny (polski+łacina+niemiecki+rosyjski zmieszane ze sobą), który czasem wolno ryczy, wypluwa słowa z prędkością dźwięku, mówi, bełkocze.

Na poczatku słyszymy grę silników superfortecy B-29, wiozącej małą bombkę w prezencie Japończykom. Na bombowiec napada eskadra groźnych Zero, siedzimy w kadłubie, łoskot karabinów maszynowych, warkot przelatujących blisko myśliwców. Na pokładzie chaos, coś się pali, na szczęście nasz ogień przepędza Japończyków, a dwóch z nich topi wraz z maszynami w oceanie. Znów cichy basowy szum naszych silników, nadlatujemy nad cel, celowniczy podnosi rękę, teraz. Luk się otwiera i bomba poszła w dół. Wybuch ogromnej siły, wykwita olbrzymi grzyb atomowy, czoło fali uderzeniowej pędzi i zmiata z drogi wszystko co napotka. Po chwili wszystko wygląda jakbyś w mrowisko wrzucił granat, mrowie ludzi spalonych żywcem, zgniecionych przez fale, z wypalonymi oczami, że spływającą skórą ze świeżych trupów. Słuchamy dalej i przychodzi chwila zadumy. Wyrzuty sumienia dyktowane przez wolną gitarę, zabiłeś miliony ludzi, ktoś kazał zabić Ci miliony ludzi i zrobiłeś to, mechanicznie, tak mechanicznie jak brzmi perkusja. W następnym utworze jesteś w kościele, spowiadasz się Bogu, chcesz przebaczenia, jeśli przebaczy Ci Bóg, wybaczą Ci inni ludzie. Ale potem, wraz z następnym numerem, ogniste gitary podsuwają Ci nowe zbrodnie, wokal wrzeszczy Ci do ucha kolowaciejesz, kręci Ci się w głowie, upadasz, nic nie widzisz. A tam nad głową skaczą Ci pająki-nuty, perkusja wali Twoją głową o podłogę, bas pulsuje Ci w skroniach, wszystko przyśpiesza, dostajesz drgawek, padaczki, potem znowu wszystko zaczyna się kręcić, mdłości, "What I gonna do, What I gonna, what I gonna...", jeszcze chwilka i powoli wszystko się uspokaja, bas wyłania się z ciszy i pomaga Ci wstać, miarowa perkusja przywraca Ci normalny puls, jednak coś jest nie tak, wczuwasz się w to, co śpiewa wokal, że nic nie widzisz, jesteś ślepy, jedynie biały kolor, jest wszędzie, tylko biały kolor, jedynie biel, widzisz biel, żadnego innego koloru. Co jest?? Biały, biały, biały, biały, jedyny kolor, tylko, biały, tylko, biały, tylko.

I oto ślepo wodząc ręką, znajdujesz jakąś nitkę gitary, ratunek. Dududududud didudidudidudidu dudidudidudi dududududud - idziesz za tym głosem. Czujesz, że jesteś coraz bliżej, gitary brzmią coraz milej, dochodzi druga, wygrywają instrumentalny kawałek o akustycznym brzmieniu, czujesz jak nitka zaczepiła się o coś i powtarza jedną melodię, pociągasz za sznurek. Wybucha bomba Kinskiego, szybka reakcja łańcuchowa tonów i w jednej chwili rozmawiasz z tow. Bogiem, "Auuu I die when You die, auu auu... I can fly I am free no I am rent to... towariszcz Bóg."

Druga strona kasety to z początku wolne buczenie, powracasz do "normalnego" świata, przeżywszy wybuch, lecz ciągle masz przed oczyma widok śmierci, znajdujesz okruch życia w zajebistym riffie i skocznej sekcji z cudownymi talerzami, przerywanej po to, by znowu powrócić do jęcząco-bulgoczących tonów, wolnych, z rozpaczliwym wokalem, powtarzającym w kółko kilka niezrozumiałych słów. Potem słyszymy szum radia, jakaś rosyjsko-języczna stacja, po chwili wchodzą szybciutkie talerze, być może grane miotełkami, wolny tombas i wolne, pogrzebowe riffy gitar, wokal, jak to zazwyczaj bywa, powtarza w kółko jedno, dwa słowa, jakby nie mógł oprzeć się ich magii i przestać je powtarzać, utwór kończy się wspaniałą zagrywka gitar i dudniącym dźwiękiem młotka, uderzającego w jakąś rurę, plus bulgocący bas. Następny utwór to od razu zarzynanie świń, ryk koni, naprawdę taki power, że głowa skacze na wszystkie strony, perkusja to ciągłe przejścia, potem ten sam riff, ale już z normalną sekcją, aż wszystko kończy się jękami, płaczliwym wokalem, rykami w tle, wolnym tętnem werbla, grą trwającą przez około 2 minuty, aż wszystko cichnie przy odgłosach sapania, jakby ktoś przebiegł 2 kilometry na pełnym gazie.

"Dotykam słońca pierdoląc sie z kurwami", kosmiczny riff i jedyne słowa ostatniego utworu, które udało mi się rozpoznać, nie licząc następującego po tych słowach tytułowego zdania "Światłem ciała jest oko, światłem ciała... oko, światłem ciała jest oko, światłem jest... oko...". Przy tych słowach cała muzyka jest podporządkowana wokalowi, nuty przypadają tylko na sylaby w słowach, tak gitary jak i perkusji, dopiero po kilkunastu powtórzeniach dochodzą do tego piski gitar, by zakończyć znów razem jednym głosem "Światłem ciała jest oko!".

Oczywiście Kinsky nie śpiewa o ataku na Hiroszimę, ani o doświadczeniach z rozbijaniem atomu, taką formę nadałem wyobrażeniu, jakie naszło mnie przy słuchaniu Kinskiego podczas pisania recenzji, by była ona trochę zabawniejsza. Tak naprawdę ciężko jest powiedzieć, jaki przekaz niesie ta muzyka. Ktoś wspominał mi, o ile dobrze pamietał, że w wywiadzie dla "Tylko Rocka" Kinski mówił, że to co robią nie ma żadnego sensu. I to jest to! Jesień 1994, to był dla mnie Początek Końca, usłyszałem Kinskiego.

Obecnie Paulus von Kinski (główne "skrzypce" w Kinsky) gra i śpiewa w kapeli Multicide.

[link widoczny dla zalogowanych]

prawdziwy rarytasik w sieci ale jest

(thx Perrin)

[link widoczny dla zalogowanych]

nothing · Wysłany: Pon Paź 06, 2008 4:16 pm Temat postu:

dev · Wysłany: Pon Paź 06, 2008 5:43 pm Temat postu:

dziękoowa:D